باز دل زمزمه و شـور و نوا می‌گیرد            عـطـری از قـافـلـۀ آل عـبـا می‌گـیـرد

بـاز در مـاه صـفـر بـوی مـحـرّم آمـد            هر که مَحرم بشود رنگ عزا می‌گیرد

اربعیـن است که دلها به تپـش می‌افـتد            قـلب‌ها بـوی رگ خـون خـدا می‌گیرد

حـجِّ ما حـجِ حـسینی ست خـدا می‌داند            حاجیِ عشق از این مروه صفا می‌گیرد

کـربلا بر همه حتی به مـدینه اُولاست            زینب از نـیـمۀ‌ره کـرب‌و‌بلا می‌گـیرد

جابر از خانه برون شو که رسد موکب عشق            این نوای دلِ زهـراست که پا می‌گیرد

خـیمۀ فـاطـمه در کـرب‌و‌ بلا بـرپا شد            جـبرئـیل است که ذکر شهـدا می‌گیرد

هر که دارد هـوس کـرب‌و‌ بلا بـسم‌الله            حاجـت آریـد که امروز دعـا می‌گیرد

زائـر از مـرتـبۀ خـویش نـگـردد آگـاه            این مقامی‌ست که در روز جزا می‌گیرد

دل مــا را حــرم الـلـه نــوشـتـنـد ازل            حرم اینجاست، دلت راه کجا می‌گیرد